Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

castra in umido locare QC

  • 1 umidum

    ūmidum, ī n. [ umeo ]
    1) мокрота, влажность, сырость

    Латинско-русский словарь > umidum

  • 2 umidus

    ūmidus (hūmidus), a, um (umeo), feucht, naß (Ggstz. aridus u. siccus), I) im allg.: materia, Caes.: ligna, Cic.: regna, vom Flusse Peneus, Verg.: nox, tauige, Ov.: lectus, tränenfeuchtes, Cic.: lumina, tränenfeuchte, Ov.: loca (Ggstz. loca sitientia), Plin.: regiones umidae aridaeque, Sen.: umidius solum, Colum.: umidissimus ager, Varro LL.: umidissimi venti, Vitr. – poet., vina, vorher flüssig (jetzt gefroren), Verg.: mella, flüssige, Verg.: maria, voll Naß, Verg.: Ide, quellenreich, Ov. – subst., a) ūmidum, ī, n., α) übh. das Feuchte, Nasse (Ggstz. aridum, siccum), Colum. 3, 12, 3. Apul. de Plat. 1, 17. – β) das Feuchte, Nasse = eine feuchte, nasse Stelle, feuchter Boden, castra in umido locare, Curt. 8, 4 (15), 13. – mit Genet., aggeres umido paludum (auf Morästen) imponere, Tac. ann. 1, 61. – b) ūmida, ōrum, n., α) feuchte, wässerige Teile, Cic. Tusc. 1, 40: so auch Kompar. umidiora, Apul. de Plat. 1, 14. – β) feuchte, nasse Stellen, herba nascens in umidis, Plin. 24, 104. – γ) dünne (wässerige) Nahrungsmittel, Cels. 4, 4 (7). – δ) (poet.) das Naß = der Ozean, Avien. Arat. 792. – II) insbes.: a) v. Körper u.v. darauf Bezüglichem, saftreich (Ggstz. siccus), corpus, Cels.: alii (homines) umidi, alii sicci, Cels. – subst., ūmida, ōrum, n., Säfte im Körper, Cels. 1. praef. p. 3, 21 D. – b) als mediz. t.t., malleus morbus u., der wässerige Rotz (Ggstz. aridus od. siccus), Veget. mul. 1, 2 sq.; 1, 10, 1; 4, 3, 2.

    lateinisch-deutsches > umidus

  • 3 umidus

    ūmidus (hūmidus), a, um (umeo), feucht, naß (Ggstz. aridus u. siccus), I) im allg.: materia, Caes.: ligna, Cic.: regna, vom Flusse Peneus, Verg.: nox, tauige, Ov.: lectus, tränenfeuchtes, Cic.: lumina, tränenfeuchte, Ov.: loca (Ggstz. loca sitientia), Plin.: regiones umidae aridaeque, Sen.: umidius solum, Colum.: umidissimus ager, Varro LL.: umidissimi venti, Vitr. – poet., vina, vorher flüssig (jetzt gefroren), Verg.: mella, flüssige, Verg.: maria, voll Naß, Verg.: Ide, quellenreich, Ov. – subst., a) ūmidum, ī, n., α) übh. das Feuchte, Nasse (Ggstz. aridum, siccum), Colum. 3, 12, 3. Apul. de Plat. 1, 17. – β) das Feuchte, Nasse = eine feuchte, nasse Stelle, feuchter Boden, castra in umido locare, Curt. 8, 4 (15), 13. – mit Genet., aggeres umido paludum (auf Morästen) imponere, Tac. ann. 1, 61. – b) ūmida, ōrum, n., α) feuchte, wässerige Teile, Cic. Tusc. 1, 40: so auch Kompar. umidiora, Apul. de Plat. 1, 14. – β) feuchte, nasse Stellen, herba nascens in umidis, Plin. 24, 104. – γ) dünne (wässerige) Nahrungsmittel, Cels. 4, 4 (7). – δ) (poet.) das Naß = der Ozean, Avien. Arat. 792. – II) insbes.: a) v. Körper u.v. darauf Bezüglichem, saftreich (Ggstz. siccus), corpus, Cels.: alii (homines) umidi, alii sicci, Cels. – subst., ūmida, ōrum, n., Säfte im Körper, Cels. 1. praef. p. 3, 21 D. – b) als mediz. t.t., malleus morbus u., der
    ————
    wässerige Rotz (Ggstz. aridus od. siccus), Veget. mul. 1, 2 sq.; 1, 10, 1; 4, 3, 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > umidus

  • 4 umidum

    ūmĭdus (less correctly hū-), a, um, adj. [umeo].
    I.
    Prop., moist, humid, damp, dank, wet (freq. and class.):

    simplex est natura animantis, ut vel terrena sit vel ignea vel animalis vel umida,

    Cic. N. D. 3, 14, 34; cf.:

    terrena et umida,

    id. Tusc. 1, 17, 40:

    tellus,

    Lucr. 2, 873; so,

    terra,

    id. 6, 1100:

    ignem ex lignis viridibus atque umidis facere,

    Cic. Verr. 2, 1, 16, § 45; cf.:

    (naves) factae subito ex umidā materiā,

    Caes. B. C. 1, 58:

    saxa,

    Lucr. 5, 948 sq.:

    linguaï templa,

    id. 4, 622:

    lumina,

    Ov. M. 9, 536:

    creta,

    Hor. Epod. 12, 10:

    quanto umidius est solum,

    Col. 4, 19, 2:

    ager uliginosus umidissimus,

    Varr. L. L. 5, 5, 9, § 44:

    umidissimum cerebrum,

    Plin. 11, 37, 49, § 133: subices, Enn. ap. Gell. 4, 17, 14:

    nox,

    Verg. A. 2, 8:

    dies,

    Quint. 11, 3, 27:

    nulla dies adeo est australibus umida nimbis,

    Ov. P. 4, 4, 1:

    solstitia,

    Verg. G. 1, 100:

    regna,

    i. e. of the river, id. ib. 4, 363: caedunt securibus umida vina, i. e. formerly liquid (now frozen), id. ib. 3, 364 Heyn.:

    caligo, quam circa umidi effuderant montes,

    Curt. 4, 12, 20:

    maria,

    Verg. A. 5, 594:

    mella,

    id. ib. 4, 486:

    umidiora et aquosa,

    App. Dogm. Plat. 1, p. 9.—As subst.: ūmĭdum, i, n. (sc. solum), a moist, wet, or damp place:

    castra in umido locare,

    Curt. 8, 4, 13:

    pontes et aggeres umido paludum imponere,

    Tac. A. 1, 61:

    herba in umidis nascens,

    Plin. 24, 11, 63, § 104:

    Sirius alto Defluit ab caelo mersumque per umida quaerit,

    i. e. the ocean, Avien. Arat. 755; cf. Cels. praef. 1.—
    II.
    Fig., watery, weak:

    verba,

    Gell. 1, 15, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > umidum

  • 5 umidus

    ūmĭdus (less correctly hū-), a, um, adj. [umeo].
    I.
    Prop., moist, humid, damp, dank, wet (freq. and class.):

    simplex est natura animantis, ut vel terrena sit vel ignea vel animalis vel umida,

    Cic. N. D. 3, 14, 34; cf.:

    terrena et umida,

    id. Tusc. 1, 17, 40:

    tellus,

    Lucr. 2, 873; so,

    terra,

    id. 6, 1100:

    ignem ex lignis viridibus atque umidis facere,

    Cic. Verr. 2, 1, 16, § 45; cf.:

    (naves) factae subito ex umidā materiā,

    Caes. B. C. 1, 58:

    saxa,

    Lucr. 5, 948 sq.:

    linguaï templa,

    id. 4, 622:

    lumina,

    Ov. M. 9, 536:

    creta,

    Hor. Epod. 12, 10:

    quanto umidius est solum,

    Col. 4, 19, 2:

    ager uliginosus umidissimus,

    Varr. L. L. 5, 5, 9, § 44:

    umidissimum cerebrum,

    Plin. 11, 37, 49, § 133: subices, Enn. ap. Gell. 4, 17, 14:

    nox,

    Verg. A. 2, 8:

    dies,

    Quint. 11, 3, 27:

    nulla dies adeo est australibus umida nimbis,

    Ov. P. 4, 4, 1:

    solstitia,

    Verg. G. 1, 100:

    regna,

    i. e. of the river, id. ib. 4, 363: caedunt securibus umida vina, i. e. formerly liquid (now frozen), id. ib. 3, 364 Heyn.:

    caligo, quam circa umidi effuderant montes,

    Curt. 4, 12, 20:

    maria,

    Verg. A. 5, 594:

    mella,

    id. ib. 4, 486:

    umidiora et aquosa,

    App. Dogm. Plat. 1, p. 9.—As subst.: ūmĭdum, i, n. (sc. solum), a moist, wet, or damp place:

    castra in umido locare,

    Curt. 8, 4, 13:

    pontes et aggeres umido paludum imponere,

    Tac. A. 1, 61:

    herba in umidis nascens,

    Plin. 24, 11, 63, § 104:

    Sirius alto Defluit ab caelo mersumque per umida quaerit,

    i. e. the ocean, Avien. Arat. 755; cf. Cels. praef. 1.—
    II.
    Fig., watery, weak:

    verba,

    Gell. 1, 15, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > umidus

  • 6 ūmidus

        ūmidus (not hū-), adj.    [VG-], moist, humid, damp, dank, wet: natura animantis, vel terrena sit vel ignea vel umida: (naves) factae ex umidā materiā, Cs.: creta, H.: dies umida nimbis, O.: regna, i. e. of the river, V.: caedunt securibus umida vina (i. e. it was frozen), V.: montes, Cu.: mella, V.—As subst n. (sc. solum), a swamp: castra in umido locare, Cu.
    * * *
    umida, umidum ADJ
    damp, moist, dank, wet, humid

    Latin-English dictionary > ūmidus

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»